දගේ කරමින් උන් අතීතෙක මතක ඉදහිට සිහිවෙලා
වගේ දැනුනා අසල උණුහුම ගතේ වෙලෙමින් දැවටිලා
"මගේ අයියා" සවන මුමුණන පුරුදු ඇමතුම සැගවිලා
නගේ කවදා මුනගැහේවිද දෙදෙන සතුටින් හිනැහිලා
අහබු මා නෙතු නුබව දුටුවම තාම හිනැහෙයි පැංචියේ
කොහොම කෙලෙසක අදහගනු නැහැ උන්නු අපි එක වංගියේ
ගෙදර බුදුනට පසගලනු බැහැ ඔවුන් වැඩිහිටි පංතියේ
නොපැතු ලෙස දුර ඉන්න සෙනෙහස තාම එහෙමයි නංගියේ
